Wietske Loebis

Ode

We waren nooit vriendinnnen, wij: mijn achterkant en ikIk wilde d’r vernietigen, want zij ving elke blikMaar waar ik ook naartoe ging, ze moest altijd met me mee Ze klampte zich verlangend aan me vast, had geen idee Hoe schreeuwerig aanwezig zij mijn jonge jaren wasOp winkelplein en treinstation en lenterig terras Ze vond dat ik genieten moest Als ik zo schichtig deedEn bijna achterover viel Genieten, ja, m’n reet Stond ik in welke rij dan ook, dan drong ze altijd voorEn stopte ik, bewoog zij graag nog lekker even doorSoms moesten we getweeën door zo’n krappe draaideur heen Dan […]

Hoe laat begint de herfst

Is het najaar al begonnenZeg, hoe laat begint de herfstJe hebt plotseling drie halzenEn je haar is op z’n verfstIs het najaar soms begonnenHeel die lente uit modelEn je brein beweert van nietesMaar je leesbril zegt van wel Is het najaar nu begonnenDikke enkels, onderkinNiet op namen kunnen komenGodver, dit is het begin Al dat oprukkende zilver Reliëf tot onder toeEn nog heus wel willen feestenMaar om tien uur fakking moe Valt je woordkeus soms op ‘fakking’In het bijzijn van je kindZegt hij dat ‘ie daar zijn moederVeuls te fakking oud voor vindtIs het najaar soms begonnenNiet om aan te zien hoe […]

Omdat ik niet wou weten

Gewoon Omdat ik niet wou weten hoe het met je ging Alleen om deze reden, kwam ik in de zoekmachine En voerde daar je naam in, als vanzelf, en plotseling Ontrolde zich op mijn naïeve beeldscherm een lawine Jij, op hardloopschoenen in de dauw Jij, bij feestje smaakvol staan te wezen Jij, met een dolfijn op Curaçao Jij, met tent en hond in de Vogezen Dat borsthaar uit dat overhemd, dat losjes openhing En dat, omdat ik niet wou weten hoe het met je ging Gewoon Omdat ik niet wou weten, zocht ik jou eens op Het netwerk kwam tot […]

Scroll to Top