Verhaal

Mijn vader heeft het over ‘in de oorlog’
Soldaten lopen dwars door zijn ontbijt
En bij het avondeten staan de angsten
Uit de tegenwoordige verleden tijd

De dapperen, de bangerds, de ruïnes
En weer citeert hij Loe de Jong voor mij
Er komt geen eind aan de verhalengolven
Nee, sterker nog: er komen nieuwe bij

Terwijl ik denk: de lente is begonnen
Kijk nou eens naar die prunus op de hoek
Voor mijn plezier kijkt hij soms kort naar buiten
De oorlog in hem maakt de lente zoek

Hij vraagt opnieuw hoe zoiets kon gebeuren
Dan valt hij als gewoonlijk even stil
En ik, ik zoek wanhopig naar iets praktisch
En vraag dan maar of hij nog koffie wil

Wietske Loebis
Mei 2020

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll to Top