Beppe

Zo iemand die begaan is met je wellen en je weeën
Al torst ze zelf een best gevulde koffer met verdriet
Zo iemand die pioenrozen behandelt als trofeeën
En die het goedbedoelende in alle mensen ziet
Die iets voor onderweg je tas instopt, als je weer gaat
Je kunt haast niet geloven
Dat zo iemand echt bestaat

Van wie alle adviezen stiekem toch je hoofd insluipen
Al weet je altijd beter en al wil je d’r niet aan
Zo iemand met een schoot waarop je weg zou willen kruipen
Wanneer je bent gestruikeld of een misstap hebt begaan
Die op je blijft vertrouwen, als je steken vallen laat
Je kunt haast niet geloven
Dat zo iemand echt bestaat

Als alles is uiteengerafeld
Pakt ze naald en draad
Je kunt haast niet geloven
Dat zo iemand echt bestaat

Zo iemand die nooit moe wordt van je trivialiteiten
Terwijl ze zelf een oorlog zonder cent heeft doorgebracht
Als jij weer zit te struggelen met dagelijkse feiten
Dan zegt ze juist dat ene, waar je niet aan had gedacht
Met nét die vingers langs je wang, waarvan je bril beslaat

Ze bestaat

Wietske Loebis
Mei 2018