Ode

We waren nooit vriendinnnen, wij: mijn achterkant en ik
Ik wilde d’r vernietigen, want zij ving elke blik
Maar waar ik ook naartoe ging, ze moest altijd met me mee
Ze klampte zich verlangend aan me vast, had geen idee
Hoe schreeuwerig aanwezig zij mijn jonge jaren was
Op winkelplein en treinstation en lenterig terras

Ze vond dat ik genieten moest
Als ik zo schichtig deed
En bijna achterover viel
Genieten, ja, m’n reet

Stond ik in welke rij dan ook, dan drong ze altijd voor
En stopte ik, bewoog zij graag nog lekker even door
Soms moesten we getweeën door zo’n krappe draaideur heen
Dan lukte dat uiteindelijk verdomme, één voor één
Wou ik eens wat proberen in gepassioneerde zin
En kwam het tot de lakens, dan lag zíj tussen ons in

Die schepper van daarboven, nou
Die oogstte veel succes
Met wat hij hier geschapen had
Bedankt en kiss my ass

Ik kreeg d’r in geen broek gevouwen, met ‘r XXL
Ik wenste haar mijn leven lang niks minder dan de hel
Totdat ik deze ochtend kritisch voor de spiegel stond
En plotseling haar schoonheid inzag; warm en struis en rond
Ze had iets energieks en ook iets kwetsbaars tegelijk
Nog steeds in bloei, dus mocht je interesse hebben… Kijk!

Na vijftig jaar op de planeet
Recreëren
Ben ik dan eindelijk compleet
Met die veren
Zodat ik nu van wanten weet
Paraderen
Voortaan de lente welkom heet
Met die veren

Na vijftig jaar op de planeet
Imponeren
Ben ik dan eindelijk compleet
Met die veren
Zodat ik nu van wanten weet
Excelleren
Voortaan de lente welkom heet
Met die veren

Dank u, Here
Voor die veren
In m’n reet

Uitgevoerd door Lucretia van der Vloot
Muziek: Thijs Borsten
Voorstelling: Kind van Twee Werelden (Parade 2021)

Wietske Loebis
November 2019